روسیه که برای صادرات گاز طبیعی به اروپا متکی است، قصد دارد سهم از دست رفته بازار اروپا را با ارسال گاز طبیعی به آسیا، به ویژه چین، جبران کند. «الکساندر نواک»، معاون نخست وزیر روسیه نیز در سپتامبر گفت که پیش بینی می شود صادرات گاز طبیعی روسیه به کشورهای اتحادیه اروپا در سال 2022 به میزان 50 میلیارد مترمکعب کاهش یابد.
خط لوله قدرت سیبری 1، تنها خط لوله عملیاتی صادرات روسیه به آسیا، هنوز به ظرفیت کامل نرسیده است؛ در حالی که برنامه ریزی شده است که این خط لوله پس از رسیدن به ظرفیت کامل، 38 میلیارد متر مکعب گاز طبیعی را از روسیه به چین تحویل دهد. علاوه بر خط لوله قدرت سیبری 1، روسیه قصد دارد خط لوله قدرت سیبری 2 را نیز بسازد که انتظار می رود ساخت آن در سال 2024 آغاز شود و تا سال 2030 تکمیل شود. قدرت سیبری 2 سالانه 50 میلیارد متر مکعب گاز طبیعی تحویل خواهد داد که در صورت رسیدن هر دو خط لوله قدرت سیبری به ظرفیت کامل، مجموع واردات گاز از روسیه به چین از طریق خط لوله به 88 میلیارد متر مکعب خواهد رسید.
روسیه در حال حاضر حدود 10 درصد از واردات سالانه گاز چین را از طریق خطوط لوله و کشتی های ال ان جی تامین می¬¬کند، اما با ارتقای ظرفیت برنامه ریزی شده، روسیه به تامین کننده اصلی گاز چین تبدیل خواهد شد. چین در حال حاضر تقریباً 45 درصد گاز مورد نیاز خود را وارد می کند. این کشور برای تامین نیاز سالانه گاز خود به مقدار 372 میلیارد مترمکعب، 208 میلیارد متر مکعب گاز طبیعی تولید و در سال 2021 بیش از 160 میلیارد متر مکعب گاز وارد کرده است. این کشور در سال گذشته 53.2 میلیارد متر مکعب گاز از طریق خطوط لوله و 109.5 میلیارد متر مکعب ال ان جی وارد کرد.
استرالیا با 43.6 میلیارد مترمکعب، آمریکا با 12.4 میلیارد مترمکعب، قطر با 12.3 میلیارد مترمکعب و مالزی با 11.7 میلیارد مترمکعب ال ان جی از جمله تامین کنندگان ال ان جی چین هستند. همچنین این کشور 31.5 میلیارد مترمکعب گاز از طریق خطوط لوله از ترکمنستان، 7.6 میلیارد مترمکعب از روسیه، 5.9 میلیارد مترمکعب از قزاقستان، 4.3 میلیارد مترمکعب از ازبکستان و 3.9 میلیارد مترمکعب گاز از میانمار وارد کرده است.
پکن قصد دارد تا پایانه های ال ان جی خود را با افزودن 34 پایانه جدید تا سال 2035 گسترش دهد و ظرفیت کل را به 224 میلیون تن برساند.